ΝΑΝΤΙΑ ΘΕΟΧΑΡΗ: ΝΟΗΤΙΚΑ ΔΕΣΜΑ
Έχω ανέβει στο roof garden του αεροδρομίου εσωτερικών πτήσεων της Κωνσταντινούπολης για να καπνίσω. Ο χώρος περιφραγμένος γύρω γύρω με συρματοπλέγματα μοιάζει με τεράστιο κλουβί.
Μόνη ανάμεσα σε αγνώστους, στην πλειοψηφία τους άντρες, και μ’ ένα παγερό κρύο που κάνει το πρόσωπό μου να σφίγγεται, αφήνω το μυαλό μου να τσουλήσει ελεύθερο στην κατήφεια.
Αρχίζω να σκέφτομαι πως χθες ήταν 28η Οκτωβρίου, πως δεν κατάλαβα τίποτα εφόσον δούλευα, πόσο μου έχουν λείψει οι αγαπημένοι μου άνθρωποι, πόσους λογαριασμούς πρέπει να πληρώσω μόλις φτάσω σπίτι, και άλλα τέτοια.
Για να διασκεδάσω τη θλίψη κοιτάζω τους ανθρώπους γύρω μου και αρχίζω να μετράω πόσοι έχουν περιποιημένα μουστάκια, πόσοι όχι και πόσοι καθόλου. Μετά προσπαθώ να πλάσω με το μυαλό μου ιστορίες, από που να έρχονται, που να πηγαίνουν, αν τους περιμένει κάποιος, γιατί είναι το πρόσωπό τους σκαμμένο από ρυτίδες ή χαμογελαστό, κλπ.
Καθώς το βλέμμα μου σκανάρει την τελευταία γωνιά του κλουβιού, σκοντάφτει πάνω σε έναν άντρα που κάθεται σχεδόν οκλαδόν στηριζόμενος στα πόδια του. Πάνω στα γόνατά του είναι ξαπλωμένο ένα μικρό άρρωστο παιδάκι με ορό στο χέρι. Το παιδάκι έχει ένα μπιμπερό στο στόμα με νερό και αν και μου φαίνεται σχετικά μεγάλο (περίπου 4 χρονών) φοράει ακόμα πάνα. Επιστρέφω τη ματιά μου στον άντρα, καπνίζει κι αυτός και σβήνει το τσιγάρο κάτω από τη σαγιονάρα του. Η τσέπη απ το σακάκι του είναι σκισμένη, φαίνεται φτωχοντυμένος. Ξαφνικά συνειδητοποιώ πως δίπλα του, στο πάτωμα, είναι ακουμπισμένο ένα πτυσσόμενο λευκό μπαστούνι απ αυτά που βοηθάνε τους τυφλούς να αισθάνονται το δρόμο μπροστά τους.
Ένα αίσθημα σεβασμού τόσο δυνατό ένιωσα, που ήρθαν δάκρυα στα μάτια μου. Αυτός ο άνθρωπος που θέλει ο ίδιος βοήθεια για να πετάξει με αεροπλάνο, βρήκε τη δύναμη να φέρει το παιδάκι σε κάποιο νοσοκομείο στην Κωνσταντινούπολη. Σηκώθηκε, πήρε το παιδάκι αγκαλιά με το ένα του χέρι, με το άλλο κράτησε τον ορό και το μπαστούνι και άρχισε να το χτυπάει ρυθμικά στο πάτωμα για να βρει την έξοδο. Εσύ τι δύσκολο κατάφερες σήμερα;
(ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΟΥΣΙΚΗΣ: ΝΑΝΤΙΑ ΘΕΟΧΑΡΗ)
(PHOTO CREDIT: ANDREW)
